25 Kasım 2008 Salı

cezir konuşmaları

gün/sabah/ben...






adım cezir.yaşadığım apartmanın arka balkonda çiçek yetiştirdiğime bakılırsa sıra dışı bir insanım. yaşadığım sokakta bu kadar komik saçları olan, yaşadığım kentte adı cezir olan tek kişiyim. günaydın. ceziiirrrrr. beni çağırıyorlar, çoğunlukla adım böyle uzatılarak çağırılıyorum, böylesinin insanların daha fazla hoşuna gittiğini bildiğimden olsa gerek, sesimi hiç çıkarmıyorum. yüzüme bakarlar önce ve güldüğümü düşünürler benim, ve gülümserler.

gülmek; yüzünüzdeki kasları olağan hallerinden alıp bir ip gibi germek değil midir? öyledir. ipin üzerindeki cambaz sizsiniz. üzerinden her an düşebileceğiniz ip sizin. başkasının yüzüne yaklaşıp, gülmek istiyorum bana yüz kaslarını ödünç verir misin diyemezsiniz. diyelim ki dediniz. önce yüzünüze boş boş bakarak, ”deli midir nedir?” diyerek içlerinden, isteğinizin şaşkınlığını üzerlerinden atar atmaz size gülerler. karşınızdakinin yüzünde o alaycı kahkaha patladığında isteklerinizin de bir sınırını olduğunu ve kendinizin dışına çıkıp, bir başkası yerine gülebilme ihtimalinizin olmadığını öğrenirsiniz. içten gülmek deyiminin kaynağı belki de bu, belki de sadece gülerken, gülümserken; içinizden geldiğiniz gibi, yani sizsiniz, kim bilir?

dış görünüşümün komik olduğunu, size komik geldiğini biliyorum. bana bakıp istediğiniz kadar gülebilirsiniz.

adım cezir.

günaydın.

2 yorum:

C* dedi ki...

bence çok güzel bi isim
med-cezir'in med'i isim olmaz ama ceziri çok güzel olmuş=)
çocuğum olursa koyarım bu ismi dediklerim listesine eklendi=)

çello çalan kedi dedi ki...

:)
sevindim.