28 Aralık 2009 Pazartesi

Fontaine Pasajı'nda bir pazar


Uzun bir süre salondaki yemek masası için "neden aldık ki biz bunu" dedim durdum. Tamam hiç kullanılmıyor değil. Ama yine de bu kadar az kullanılan bir eşyanın bu kadar çok yer kaplaması can sıkıcı. Kapanır hali ile bile bana göre büyük. Evlenirken bu tür eşyalar almak adet ya, sanki yemek masası olmayan evlenemezmiş gibi. Yemek masamız ile ilgili "atalım ya da satalım biz bunu" şeklindeki düşüncelerimi puzzle yapmaya başladıktan sonra değiştirdim. Şimdi en azından bir işe yarıyor, bir puzzle bazen aylarca üzerinde rahat rahat kalabiliyor.

Yazın başladığım ama uzun bir süredir yüzüne hiç bakmadığım Fontaine Pasajı'nı Pazar günümü feda ederek ve Oğuz'un da yardımıyla - ki o deli işi der dururdu- tamamladım.

4 yorum:

kara kitap dedi ki...

çok güzelmiş.yemek masasının üstündeki duvarda çok şık durur. :)
elinize sağlık.

gri kent sakini dedi ki...

eminim masada böyle güzel bi işe yaradığı için çok mutludur :)
çok güzelmiş gerçekten bisiklete binip gidesim geldi

geveze baykuş dedi ki...

ben açılmış hali 120 cm falan olan küçücük bi mutfak masası ve kıraathane işi 4 sandalye almıştım ham mobilyacılardan. sonra da rahmetliyle beraber boyamıştık. napim, ev küçük :) ama iyi yapmışım diye hep düşünür onaylarım kendimi çünkü puzzle gibi sabır isteyen işlere hiç meylim yok, sadece yapılmışlarını hayranlıkla seyrederim. senin pasaj da çok güzel olmuş, bi çerçeve ister şimdi bu.
not: oğuz eniştem'e selamlar, hürmetler heheh

mavi dedi ki...

aynı puzzle çok yakın bir arkadaşımdan doğum günü hediyesi olarak gelmişti. parçaları bir araya getirmesi çok keyifli.. bi de çerçeveyi yapıştırdın mı, on numara tablo sana :D