7 Ocak 2010 Perşembe

Creep'le aramızdaki çekişmeye son

Ne oluyor da böyle oluyor inan bilmiyorum, kendisi ile yaptığım telefon görüşmeleri sonrasında attığım kahkahalar yüzünden karnım ağrıyor, yanak kaslarım acıyor. Blogsal postlara geldiğinde iş değişiyor, sidik yarıştırıyor filan değilim, ben kimim ki creep ile aşık atıcam, adam az biraz deli... Yazdıklarını da zaten bu yüzden keyifle okuyorum, parmak bastığı konulara gülüyorum. Ama gel gör yanlış anlamalar mı desem ne desem bilmiyorum, birbirimizin mahallesinden kovup duruyoruz kendimizi, önce o beni izlemeyi bırakıyor, deli misin diyorum noldu? Haspam kırılmış. Sonra bakıyorum izleyenim olmuş yine. Sonra ben onu izlemeyi bırakıyorum, biz böyle iki yarım akıllı birbirimizi bir izleyip bir hadi ordan diyerek yuvarlanıp gidiyoruz. Ama severim kendisini... Muhalif kalemin her yerde işi zor işte. O sivri dili kendisinden başka kesmesin kimse isterim.

Yorumlarını direkt olarak maillerine göndereceğim bundan sonra annem, olmuyor böyle, ele güne rezil oluyorum senle atışıyor göründüğüm için. Sen yeter ki o muhteşem gözlemlerine devam et ve yaz. Ben ağzımı açmaz, susar ve seni izlerim.

Hiç yorum yok: